Dag 19 – (8) ski instructor course – Regen, ijzel, Dodge ball

Tja, na middernacht en daar zit ik dan achter de laptop. Het was opnieuw een geweldige dag (wordt bijna saai al die geweldige dagen :-) ). Misschien wordt het een kort stukje; we zullen zien.

Het weer was een beetje van slag, in die zin dat het niet aan het doen was wat ik (wij) hier wilden. Er was veel neerslag verwacht in de vorm van sneeuw, maar de weergoden waren ons niet gunstig gezind.  Het giet nog net geen pijpenstelen maar toch wel voldoende om flink nat te worden. Het grappige is dat we er niet echt heel nat van worden, een voor mij unieke weersituatie. Ik krijg er zelfs als vanzelf een perfect passende helm van tijdens het skiën. Zal het even uitleggen. Het regent maar de druppels bevriezen tot ijzel zodra ze de grond of ons of wat dan ook raken. Een duidelijk geval van inversie in de atmosfeer, een warme luchtlaag boven ons zorgt voor de “warme” druppels, die bevriezen, in de beneden nul graden luchtlaag waar wij ons in bevinden, zodra ze landen.
Het gevolg is dat wij onder een enkele millimeters dik laagje ijs bedekt raken; laagje ijs op je jas, laagje ijs op mijn muts alsof het perfect gevormde helm is, laagje ijs op alles. Skiën gaat best wel redelijk als je tenminste dat laagje ijs af en toe van je masker veegt. Alleen enkele stoeltjesliften hebben er blijkbaar meer moeite mee, 2 van de liften lopen vast. Enkele stakkers zitten daar in dit koude winderige weer ruim een uur lang in vast; brrr.

We maken nog wat video opnamen van onze skitechnieken, die we na de lunch bekijken en analyseren. Van Tobin krijg ik, na wat experimenteren wat voor mij het beste werkt, toch weer een super goede tip die opeens mijn ski techniek flink opkrikt. En dat is precies wat bij mij het adrenaline niveau weer flink omhoog laat schieten. Weer een kick momentje.

Vanavond hebben we een speciaal event. We vormen met de bewoners van ons chalet een dodge ball team en gaan meedoen aan een soort van serieuze competitie in Courtenay, een uurtje rijden van de berg af aan de kust. Dodge ball is wat wij in Nederland op de lagere school soms spelen en trefbal noemen. Trefbal blijkt hier een serieuze semi-professionele sport te zijn. Leuk om samen met z’n allen te doen. We blijken er niet al te slecht in te zijn, want wij “newbies” (beginnelingen) verliezen maar net met 10-9 van een al langer bestaand team.

Terug in ons chalet, stoppen we eerst onze inkopen voor deze week in de koelkast, en natuurlijk sluiten we daarna de avond af met gezamenlijk na-borrelen. Vandaar het late blogje.

Groeten van verijzelde Roel.