Dag 39 – (28) ski instructor course – Poedersneeuwdag !!!

Top, top, top dag. Ja, vandaag is een super geweldige extreme lekkere sneeuwdag. Het grootste gedeelte van de nacht is het met korte onderbrekingen blijven sneeuwen. Dus bij het aanbreken van de ochtend ligt er een flink pak verse poedersneeuw. Bij het ontbijt is de spanning in mijn lijf duidelijk aanwezig. Ongeduld om simpelweg het moment niet af te kunnen wachten dat de ski’s aankunnen en we eindelijk naar boven kunnen om intens te gaan genieten van de dikke laag maagdelijke en verse sneeuw. Om daar natuurlijk onze eigen eerste sporen in te kunnen trekken. Veel lezertjes zullen dit gevoel niet kennen of het al zeker niet begrijpen. Gelukkig bevind ik me in het zeer prettige gezelschap van gelijkgezinde soortgenoten. Simpel: ski-fanaten, berg mensen, sneeuw-junkies, poedersneeuw verslaafden, … of wat voor etiket je er maar op wil plakken.

De goden zijn ons vandaag gunstig gezind om onze onverzadigbare verlangens te kunnen bevredigen. We staan bijna als eerste bij de lift voor openingstijd, waar zich al snel een horde van gelijkgestemden achter vormt. Het is zondag en iedereen uit de wijde omgeving die onze gevoelens deelt is na het zien van de weersberichten en sneeuwcondities vroeg de berg opgekomen. Onze verwachtingen worden niet teleurgesteld. We beginnen met een paar afdalingen vanaf de “Hawk” stoeltjeslift en skiën ons al “glijdend en springend” een zachte weg door de maagdelijke hellingen en tussen de bomen van het bos daarnaast door. Na een paar afdalingen roepen de “Lifties” (personeel van de lift) ons zodra we boven komen al toe: “The Boom is Open!”. Die “Lifties” delen tenminste onze gevoelens en wensen. De “Boom” is de korte naam voor de lift die officieel de “Boomerang” heet. Die heeft een soort magische betekenis hier op Mount Washington, en is alleen geschikt voor zeer ervaren skiërs. Het gebied dat deze lift aan twee kanten van een bergrug bedient heeft namelijk geen geprepareerde pistes. Het is een groot afgezet gebied met vele steile hellingen deels met bossen en rotsen.

Dus wij spoeden ons naar de “Boom” om de kans een nog maagdelijke diepsneeuw helling te vinden niet voorbij te laten gaan. De eerste uren van de dag brengen we hier met veel plezier door. Het is “kicken” om steile maagdelijke diepsneeuw hellingen af te skiën. Ik zeg vaak: “het is alsof je in een donzen dekbed loopt te springen”. Om ons heen zijn er veel meer van deze poeder junkies en overal hoor je uitroepen en kreten van plezier en genot. Ik kan enkele schreeuwen ook zeker niet onderdrukken, “Jéééééhhhhhaaaa”.

’s Ochtens ski ik met Euge, Jesse, Teega en Sebastian. Om 12 uur moeten de heren of werken of willen terug naar het chalet voor een lunch. Ik kies voor een snelle “gezonde” lunch in het “Eagle-café” met een chocolade croissant, een chocolade brownie en een warme chocolademelk. Na de lunch kom ik Kasey, Naomi en een kennis van Kasey tegen, dus ski ik de rest van de middag met hun. Terugkijkend heb ik de hele dag door alle hoeken van het skigebied gescheurd. De zachte sneeuw is een genot zowel over de pistes, buiten de pistes en door de bomen en rotsen. Pas als de liften sluiten houdt het feest op.

Zonder meer een dag om in te lijsten.
Morgen start de training voor Level 2 ski instructor weer en daarvoor moet ik ook mijn huiswerk nog maken …

Groeten van poedersneeuw verslaafde,
Roel

N.B.
Gisteren een “seventies” feestje gehad in het bergrestaurant. Was gezellig samen met z’n allen, deels verkleed zie foto’s,  maar voor de rest was het niet spectaculair. Uiteraard veel goede muziek uit mijn jeugd. Om 12 uur ben Ik met een paar anderen terug gegaan en gaan slapen; morgen poeder (!). De rest ging echter nog een uur langer door en daarna verder tot na half drie in ons chalet. Ondanks de herrie sliep ik gewoon door.