Dag 41 – (30) ski instructor course – Bos, Bobbels, Poeder & Pannenkoek

Skiën vandaag is weer samen met de “Science Friction” groep. Het is nog altijd ver beneden nul, dus is de oude sneeuw goed en zacht, met daarbovenop een vers laagje nieuwe sneeuw van circa 15 cm. Vanwege deze uitstekend omstandigheden is het met z’n allen genieten. In dit geval dus lekker door het bos met vele steile stukken. Zeker ’s ochtends, als het nog wat mistig is, is daar veel meer zicht dan op de piste. Sommige kloofjes zijn één ski smal en dat verhoogt de spanning & adrenaline. Daarnaast houden we een soort bobbelpiste competitie. In paren zo snel en origineel (“hot-dog” stijl) mogelijk de bobbelpiste af. Het competitie element verhoogt de druk en dus “genieten” we van een flink aantal spectaculaire crashes. Ik zelf doe het voor de lunch zeer rustig aan en ski op zekerheid vanwege de pijn in mijn rechterknie na de crash van gisteren. Ik heb zelfs voor de zekerheid een pijnstiller meegenomen. Die hoef ik gelukkig niet te gebruiken aangezien de pijn langzaam iets minder wordt gedurende de dag.

’s Middags trekt de lucht een beetje open en wordt het echt genieten. Met mistig weer en slecht zicht ski ik verdomd veel slechter en voorzichtiger. Met goed zicht gaan gewoon alle remmen los. We gaan naar de kant van de boomerang maar dan op een speciale manier. Halverwege gaan de ski’s af en op onze nek. We lopen ruim een half uur omhoog door de diepe sneeuw naar de rand van het bewaakte skigebied. Daar op een bergrug aangekomen hebben we uitzicht op een grote vallei met een bijna maagdelijke steile helling met ongerepte sneeuw. Even uithijgen, afkoelen en genieten van het fraaie uitzicht en vastleggen op foto. Dan de ski’s weer onder en hoppa, raggen door de maagdelijke sneeuw en mooie “S”-bochten maken naar beneden. Zalig én het klimmen meer dan waard, zie de foto’s, al kunnen die nooit echt weergeven hoe gaaf het echt is. We sluiten de ski dag af met techniek verbetering van bobbelpiste skiën. Met onder andere oefeningen zoals dolfijn-sprongen. Ik zal jullie een verder technische uitleg van bobbelpiste skiën besparen.

Als de liften sluiten gaan we anderhalf uur naar de skischool en krijgen we een presentatie over “Anatomy of skiing 101”. Een anatomische universitaire expert, die uiteraard zelf ook een skiër is, legt uit welke gewrichten en botten we op welke wijze moeten en kunnen bewegen voor het skiën. Zeer boeiende presentatie met stukken skelet om het nog beter uit te leggen, in combinatie met experimenteren op elkaar hoe ver we kunnen bewegen met het onderlijf en welke effecten dat heeft. Leuk om te zien is vooral dat het voor ieder persoon anders is, en dat het lichaam veel fysieke beperkingen kan opheffen of minimaliseren door meerdere gewrichten en botten iets anders of meer of minder te bewegen (ruggenmerg, heup, knie, enkel, voet). Afhankelijk van je houding is je bewegingsruimte ook meer of juist minder beperkt. Bij oefeningen op elkaar blijk ik ook sommige noodzakelijk bewegingen duidelijk beperkter te kunnen maken dan gemiddeld, wat voor de groep als voorbeeld wordt gedemonstreerd.

’s Avonds is het mijn beurt om te koken, we koken in drie groepjes van twee om de beurt. Tobin heeft daar bovendien nog een competitie van gemaakt (lekkerste, genoeg, presentatie, …). Euge heeft zich bij mij gemeld als hulp om een klassieke Hollandse maaltijd te maken. Gisteren had ik alle inkopen al gedaan. Dus geef ik Euge allemaal opdrachten zoals appels schillen & snijden, bakschaal invetten, etc, terwijl ik als een soort chef “Roel Ramsey” in de keuken sta. De heren en dames kunnen even later genieten van standaard Hollandse pannenkoeken én dikkertjes (drie in de pan) met appel en rozijnen geweekt in rum. Met als dessert nog een specialiteit van mij (geweldig recept van mijn moeder): Appelschoteltje. Het is flink aanpoten om met 2 grote pannen 11 man aan het eten te houden. Zo te zien en te merken aan de opmerkingen genieten mijn 11 eters er goed van. Er is zelfs nog een klein beetje over, dus zeker niet te weinig gemaakt! Leuk om voor zo’n grote groep iets te bereiden dat gewaardeerd wordt. Vooral in combinatie met een goed georganiseerde voorbereiding is de krachtsinspanning en geconcentreerd werken aan het fornuis een leuke belevenis.
Tobias, één van de Deense skileraren in het chalet fungeert na de maaltijd als een perfecte Deense afwas knecht.

Groetjes van een ski-gekke kok,
Roel