Dag 51 – (40) ski instructor course – Schaduwdag

Schaduwdag klinkt erg deprimerend, maar voor mij was het alweer een topdagje. Eerlijk gezegd was er ook letterlijk veel schaduw, want de zon beukte vandaag de aarde. De hele dag zon met een lucht temperatuur ruim onder het vriespunt, Dat zorgde voor afwisselende sneeuw: hard en ijzig in de vroege morgen en zacht en heerlijk om te skiën in de namiddag.

Al vroeg bij de skischool verzamelen na één magere opwarm afdaling. Maar mooie foto’s gemaakt boven op de berg. Ik wordt ingedeeld bij John een oudere skileraar die drie oudere dames heeft gekregen. Zouden allemaal enigszins gevorderde beginners moeten zijn. Maar alsof het “noodlot” mij opnieuw moet hebben, blijkt het niveau van één van de dames veel hoger te liggen. Niks skiën in langzame sneeuwploeg maar gewoon parallel; al is het behoorlijk stijf, onstabiel en ongemakkelijk. Dus na enige overleg met John, en Lisa de betrokken dame, besluiten we dat ik Lisa apart neem voor “privé-les”. Wat dus gezien mijn status eigenlijk niet 100% ok is. Dus “lucky me” weer een privé les. Lisa die achterin de 60 is, is een vriendelijke oudere dame die 30 jaar geleden voor het laatst heeft geskied. Daarnaast heeft ze 3 jaar geleden een kunstknie gekregen. Haar voornaamste probleem is onzekerheid. Dat punt is simpel op te lossen: voorskiën én tot en net over haar comfort zone gaan. Tweede verbeterpunt is haar oude ski-techniek. Vroeger leerde iedereen skiën op houten stramme kaarsrechte latten die veel langer waren dan nu. Op die oude “zooi” kan je alleen skiën met je voeten zo ongeveer tegen elkaar aan. Met moderne skiën moeten de voeten veel verder uit elkaar om beter kanten en grip mogelijk te maken. Die “fout” ken ik dus maar al te goed; krijg regelmatig zelf opmerkingen dat mijn voeten beter ietsje meer uit elkaar kunnen. Kwestie van uitleggen, voordoen en Lisa er frequent aan herinneren. Derde verbeterpunt is haar stijve houding. Ze staat zo goed als rechtop. Heeft deels met haar nieuwe knie en deels met haar onzekerheid te maken. Leg haar uit wat de juiste houding is, laat haar met wat oefeningen aanvoelen hoe dat hoort te zijn, en laat dat gevoel daarna in haar normaal skiën terecht komen. Gaat als een speer en ik merk dat ze met de minuut beter gaat skiën. Maar vooral haar enthousiasme en lach op haar gezicht die steeds groter wordt is mijn super beloning. Heerlijk om iemand van eind 60 uit haar schulp te zien komen, en er groot plezier in te hebben om weer te gaan skiën. We maken vele afdalingen, a) omdat zij dat graag wil en b) omdat beter skiën alleen gaat lukken als het ingesleten wordt via vele kilometers. Mijn dag is nu al goed.

Korte snelle lunch met chocolademelk, chocoladecroissant en een “peanutbuttercookie”. En weer een les volgen met skileraar Erik. Een jonge skiboardleraar die er net zijn level 1 bij gehaald heeft als skileraar. Eigenlijk op dezelfde gradatie als ikzelf. De groep bestaat uit 3 volwassen beginnelingen die helaas wel wat weinig sportief zijn aangelegd. Dus angst, onhandigheid en onzekerheid zijn de grootste uitdagingen die we moeten bevechten. Veel geduld van Erik en mij bij het helpen, uitleggen en voordoen is nodig. Begrip, gevoel en aanwenning duren veel langer dan bij sportief aangelegde mensen. Maar na 2 uur zwoegen en oneindig de babyhelling af gaan, gaan ze toch alle drie met enig vertrouwen en bochten draaiend in sneeuwploeg naar beneden. Erik en ik zijn tevreden met het resultaat, maar vooral de leerlingen zijn blij en trots op hun resultaat. Met één van hun moeten we zelfs op de foto. Ook de middag geeft een goed gevoel.

Eind van de dag blijken Carolyn en Steve, de eigenaren van een Bed & Breakfast waar Karin en ik 2x gelogeerd hebben, ook op de piste te zijn bij het nachtskiën. Ze zijn met hun kleinzoon van ~4 bezig op de babyhelling. Leuk om ze weer te zien en even lekker bij te praten. Karin had hun nog een doos met Nederlandse lekkernijen gestuurd, die goed in de smaak vielen. Ik geef de jongen nog wat les, wat veel beter gaat dan zijn grootouders kunnen. Vreemde ogen dwingen, en ik weet nog wel wat truc’s om kinderen los en enthousiast te krijgen. Ook hier zie je het eigen vertrouwen op ski’s van de kleine met de minuut groeien. Super leuk om te zien.

Al met al een schaduwdag. En schaduw kan er alleen maar zijn als er veel prettig en warm (zon)licht is. Zoals voor mij vandaag.

Liefs en groeten
Roel